Magdalena ikaw ay sawing palad | Part 21

 

Nabigla si Maria dahil sa sarili at hindi isina alang-alang ang gusto ng kleyente niya. Kaya nang lumabas sa banyo ay agad na nakiusap si Maria na babawi ito at wag siyang isumbong kay mother Lily dahil tiyak na malaking kaparusahan ang naghihintay sa kanya. Sa sandaling humingi ng tawad si Maria ay hinawakan ni Don ang kanyang mukha niyaat inilapit sa kanya. 

----------------------

"maganda ka Magdalena" sabi ni Don habang hawak-hawak ng aking pisngi.

Tila nahihiya ako kay Don at parang aliw na aliw siya sa mukha ko.

"alam mo Magdalena, kasing ganda mo ang babaeng iniibig ko" sabi ni Don. 

"talaga po? Hehehe" masayang sabi ko.

"Oo, at pareho kayo ng pangalan" sabi ni Don.Nagulat ako at kapangalan ko pala ang namatay na asawa ni Don Mercedez.

"alam mo kasing ganda mo siya, ganyan na ganyan ang mukha niya noong bata pa kami" sabi ni Don na malungkot ang mukha.

 

Alam ko ang nararamdaman niya, namatay ang kanyang asawa sampung taon na ang nakaraan at hindi madali iyon para sa kanya.

"alam mo ba na may anak rin kami" sabi ni Don na naupo sa kama na malungkot ang mukha.

"Pero wala na siya, hindi ko na alam kung saan na sila" sabi ni Don na tila lumuluha ang mata.

Nalungkot ako bigla sa pinakita ni Don sa akin. Hindi madali ang mawalan ng asawa at anak. Lalo na ngayon na nag iisa na lang sa buhay.

"makakaya mo yan Don, ako man ay ulila na rin, wala na akong ina at namatay na siya sa sakit" malungkot kong sabi kay Don Mercedez habang tinatabihan siya sa pag upo.

"kinaya ko po ang lahat, kahit mahirap. Kahit subrang hirap ng kalagayan namin ni ina kinaya ko po. Pero iniwan niya parin ako" sabi ko na nag uumpisa nang umiyak.

"pasensya po, ganito lang po talaga ako pag naalala ko ang ina ko" sabi ko agad dahil napalingon si Don sa akin.

"ulila kana pala, asan pala ang ama mo" tanong ni Don sa akin.

"wala na po akong ama, sabi ni ina sa akin ay itinakwil daw kami ng aking ama at mahirap lang daw kami" sagot ko kay Don.

 

Tila natahimik ito sa narinig sa akin at tinitigan lang ako."siguro mahal na mahal mo ang iyong ina no?" tanong ulit ni Don sa akin.

"Opo, mahal na mahal ko po ang ina Magdalena ko" sagot ko kay Don.

"ina Magdalena mo?" takang tanong ni Don."ay pasinsya na po, Magdalen po ang pangalan ng aking ina. Ang totoong pangalan ko po talaga ay Maria, Maria Mercedez" sabi ko.

Tila nabigla ako sa aking sinabi. Oo naalala ko na. Sa mahabang panahon ang aking buong pangalan pala ay Maria Mercedez. Bata pa lang ako nang huli kong matandaan ang pangalan na iyon at nakalimotan ko na sa mahabang panahon dahil hindi naman ako nag aral na at naging masalimoot pa ang aking pinag daanan. 

 

Na alala ko nang buhay pa ang aking ina ay yun daw ang apilyedo ko at yun ang buong pangalan ko.

"Mercedez? Maria Mercedez ang pangalan mo? at ina mo si Magdalena? na kamukha ng iniibig ko?" mga tanong ni Don Mercedez na nakamulat ang mata na parang nabigla sa kanyang mga narinig.

"Opo, tama po kayo. ina ko po si Magdalena at ako ay si Maria Mercedez" sagot ko naman kay Don.

"pariho po tayong Mercedez ang apilyedo Don" dagdag ko.

 

Tila napatulala lang ito at nakatitig lang sa akin.

"Diba po Magdalena din ang pangalan ng asawa niyo na namatay sa aksidente?" tanong ko.

"hindi Magdalena ang pangalan ng asawa ko na namatay, siya si Liby ang ikalawang iniibig ko" sagot ni Don.

"eh sino po ang tinutukoy niyo na Magdalena na nawawala?. Akala ko po ay asawa ninyo?" tanong ko naman.

"hindi, si Magdalena ay dati naming kasambahay at napagpalagayan ko ng loob. Dahil sa aming pagmamahalan ay nabuntis ko siya at nalaman ng aking mga magulang kaya pinalayas nila si Magdalena kasama ang binubuntis nito" sabi no Don.

"eh saan na po sila ngayon?" tanong ko.

"hindi ko na alam, sinubokan ko silang hanapin pero bigo ako" sabi ni Don na nakatutig parin sa akin.

"ah Maria, may-may litrato ka ba ng iyong ina?" tanong ni Don Mercedez.

"opo meron po, nasa kwarto po namin sa itaas" sagot ko.