Magdalena ikaw ay sawing palad | 17

 

Nagtaka man ay hindi na nag busisi pa si Maria at laam naman niyang hindi siya basta-basta makakatakas at isasama nila ang isang alagad ni mother Lily.  Matigas din ang utos ni mother Lily na wag na wag magsalita ng mga sekreto ng sindikato at siguradong magkaka problena si Maria. Ano ang gagawin ni Maria sa utos ni mother Lily sa kanya. 

--------------------------

Sumakay na kami sa puting van kasama ang isang babae na alepores ni mother. Tahimik lang kami sa byahi at unang besis kong lumabas ng mas malayo. Noon kasi ay sa mall at palengke lang kami nakaka punta pag meron kaming mga kailangan. Ngayon sa tingin ko ay mas malayo kami.

"kuya saan po tayo pupunta?" tanong ko sa driver.

Pero hindi niya ako sinagot at tinignan lang niya ako sa rear view ng salamin. Mukhang walang balak ito na kausapin ako kaya hindi na ako nangulit. Mabilis na rin ang aming andar at hindi ko na alam kung saan na kami ngayon. Sinubokan kung matulog at medyo inaantok ako hanggang naramdaman ko na medyo bumagal ang andar namin at biglang lubak ng aming daan. Pag buka ko ng aking mata ay nakita ko na tinatahak namin ay medyo mapuno at masukal. Hindi ko alam kung saan na kami ngayon.

"ate saan na tayo?" tanong ko sa kasama kong alepores.

"malapit na tayo, dadalhin tayo sa resthouse ng kleyente" sagot ni alepores.

Ay yun na nga, isang magandang bahay na gawa sa kahoy ang nakikita ko sa itaas ng bundok. Ito siguro ang tinutukoy na resthouse ng kleyente. Pumara kami sa ibabang bahagi ng bundok at kailangan namin maglakad paakyat. Kaya bumaba na kami at dinala ang mga gamit namin.

 

 Pagkarating sa habay ay sinalubong kami ng isang babae na naka unipormi ng katulong.

"sumama kayo" sabi niya sa amin ni alepores.Sumunod kami sa loob ng bahay at pag pasok ay namangha ako sa ganda ng loob ng bahay. Gawa sa kahoy ang buong pader pero galante ang pagkaka desinyo ng loob. Mayaman na mayaman talaga basi sa desinyo at mga gamit. Pinasunod kami sa dulong bahagi ng bahay at tinuro ang kwarto namin ni alepores. Isang kwarto lang kami.

"dito kayo maghintay habang wala pang sinasabi si Don Mercedez" sabi ng katulong.

 

Mercedez pala ang kleyente namin. Pamilyar ang pangalan niya sa akin. Pero nakalimotan ko na kung saan ko narinig ang pangalan na iyon.

"magbihis ka na, kailangan maganda ka sa harap ng kleyente natin" sabi ni alepores.

"tandaan mo, hindi ka makakatakas sa amin kaya wag ka nang mag tangka" dagdag ni alepores sabay pakita ng armas sa kanyang tagiliran.

"Oo nga eh no paulit-ulit" inis kong sagot.

 

Nag bihis ako ng dress na pula hanggang tuhod ang haba. Nag lagay ako ng kunting make up at polbo sa leeg. Nilugay ko ang aking buhok at naglagay ng pabango sa ilalim ng tenga. Habang hinahanda ang sarili ay naka upo lang ako sa harap ng malaking salamin. Si alepores ay nasa kama nakahiga at parang naglalaro ng cellphone. Sa edad kong ito ay hindi pa ako naka hawak ng cellphone. Bawal sa amin at baka magsumbong kami sa mga tao sa labas laban sa negosyo ni mother.

 

 Isa pa eh sa edad kong ito ay hindi ako marunong magbasa at magsulat. Bata pa lang ako ay hindi na maganda ang kalagayan namin ni ina, kaya ako na ang katuwang niya sa lahat ng gawain at pagkakakitaan. Hanggang mawala siya at napunta ako kay tiya ay hindi parin ako nakapag aral at ayaw ni tiya na pag aralin ako. Gastos lang daw ako sa kanya. At mas kailangan niya ako sa palengke. Doon sa palaengke ko natutunan ang magbilang at makilala ang pera. Kung pera at bilangan lang naman ay alam ko ito. 

 

Pero pagdating sa mga letra ay wala na akong alam. Habang iniisip ang aking kalagayan ay napatulo ulit ang aking luha. Hindi ko aakalain na ang pagtakas ko kay tiya at tiyo ay magiging mas masalimuot. Lalo na nang akoy pagsamantalahan at ibenta ng taong pinagkatiwalaan ko naman sana. Mas mabuti na sigurong ganito. Ayaw ko na magtiwala kanino man. Kahit ilang ulit ako gamitin ng iba ay ibibigay ko, basta wag lang ako sasaktan. 

 

Tutal pagod na pagod na ako sa buhay ko at nawawalan na ako ng pag asa.

"anong iniiyak-iyak mo jan" sabi ni alepores. Napansin pala niya ang pag drama ko dito sa sulok. Hindi ko siya sinagot at nagpunas na lang ako ng mata.

-"tok,tok,tok"

"malapit ka na ipatawag ni Don Mercedez" sabi ng katulog.