by shane317
Chapter 4.2
Sa kakaisip ko ng malinis at masarap na puki ay eni- enjoy ko ng lalo ang pagkain sa puki niya. Panay rin ang daing niya at naglalawa na talaga siya. Sinisipsip ko ang bawat katas na lumalabas sa puki niya. Masarap pala ang katas ng virgin sabi ko sa isip ko. Pinapatulis ko ang dila ko at pilit na isinasaksak sa maliit niyang butas habang nira- rub ko ng aking hinlalaki ang kanyang tinggil.
“Ohhhhhhh….ahhhhhhhyannnn na akooooo honnnnnneyyyyyy…..ahhhhhhh.” Iyon lang at muli na namang tumagas ang katas niya.
Namamaga na ang tinggil niya ng tigilan ko ito dahil hinihila na niya ako pataas. Sa susunod alam kong mag- eenjoy akong muli sa pagkain sa puki niya. Binulungan niya ako ng “please gusto ko na, hindi ko na kaya pa.” kaya inihanda ko ang aking barena.
Hinawakan ko ang naghuhumindig kong uten at ikiniskis ko ito sa kanyang hiwa na parang hinahanap ang tamang landas sa kanyang butas. Idiniin ko ito ng matapat sa kanyang makipot na butas at pumasok agad ang ulo nito dahil basang- basa na siya pero naharang din ito ng aking ituloy.
“Arayyy….hon masakit ayaw ko na yata.” Sabi niya sa akin na lalong humigpit ang yakap niya na parang nangunguha ng lakas ng loob.
“Okay lang hon, ganyan talaga yan sa una, hindi kita pababayaan. Kaunting tiis na lang ha dahan- dahan ko lang ito.” Sagot ko naman sa kanya at bilang assurance ay hinalikan ko siya sa kanyang labi at nilaro ko ang kanyang nipple.
Hinayaan ko munang nasa bungad lang ang aking kahindigan na pumipintig- pintig. Patuloy ko siyang hinahalikan sa labi pababa sa leeg at sa tenga. Nilalapirot ko ng salitan at nilalamas ang kanyang mga suso. Tapos pinadausdos ko ang aking halik sa kanyang mga suso at dumede ako sa kanya na parang sanggol. Habang unti- unti kong idinidiin ang aking utin sa kanyang puki.
Isang mahabang “ahhhhhhhhh…….. honeyyyyyyyyyy……” mula sa kanya at nakasagad na sa kalaliman niya ang aking kahabaan. Itinuloy ko ang pagdede ko sa kanya habang marahan ko ulit itong hinuhugot sabay baon ulit ng dahan- dahan. Effective naman dahil hindi siya dumadaing ng sakit.
Ng matantiya kong hindi na siya nahihirapan ay sinimulan ko ng bumomba sa kanyang ibabaw. Ang sikip ng puki niya dahil sakal na sakal ang aking utin.
“Ohhhhhhhhh…….. masakit pa rin naman honnnn….” Daing niya ng simulan kong bumomba kaya dinahan-dahan ko ito dahil nag- aadjust pa lang siguro ang puki niya sa unang bisitang pumasok sa kanyang kaselanan.
Hinalikan ko siya sa labi at nilaro ang nipple niya para malipat ang atensiyon niya sa kanyang nipple. Maya- maya pay napapaarko na naman ang kanyang katawan tanda na umeepekto ang ginagawa kong paglalaro sa kanyang dibdib. Napapalakas na rin ang kanyang halinghing at napapadalas ang pagbiling-biling ng kanyang ulo.
“Ahhhh…….. ang sarap naaaaaa honnnnn….” Daing niya sa aking tenga sabay pisil sa aking puwet na parang nanggigil.
Hinugot ko ng kalahati ang nakabaon kong utin at ibinalik ko din agad. Napapasunod ang kanyang katawan sa aking mga kilos. Parang ayaw niyang matanggal ang aming pagkakasugpong. Napakasarap ng kanyang puki, ang sikip at ang init sa loob. Patuloy akong umiindayog sa kanayng kandungan habang ang kanyang mga kuko ay halos bumaon na sa likod ko ngunit hindi ko na inalintana pa ang hapding dulot nito dahil mas higit ang sarap na nararamdaman ko sa aking puso at sa aking puson.
“Ohhhhhhhhh……..hayannnnnn na akooooooo hoonnnnnnneeeyyyyy…..” Daing niya habang gumigiling ang kanyang balakang na tila ba sayaw sa isang musika na tanging siya lang nakakarinig.
Malapit na akong labasan kayat binilisan ko na ang pag- indayog sa kanyang sinapupunan. Kung kaninay ingat na ingat ako upang hindi siya masaktan ngayon ay ang sarap na dulot ng kanyang masikip na puki ang tanging nasa isip ko at ang napipintong pagsabog ng aking kanyon.
“hmmmpppp…….” Mga daing niyang nakakawala sa kanyang lalamunan dahil nagsisipsipan kami ng dila habang sabay kaming nilalabasan.
Sobrang intense ng aming kantutan at halos hindi ako makagulapay sa pagod. Tinignan ko ang kanyang ari na namamaga dahil sa pagkabasag ng kanyang kabirhenan. Umaagos palabas ng butas niya ang aming pinaghalong tamod at sa tapat ng kanyang puwet ay nagmantsa ang kulay pulang likido na nahalo na sa katas naming dalawa sa kulay puting comforter.
Sobrang ligaya ko ng mga sandaling iyon na tila ba ako na ang pinakamaswerteng nilalang sa balat ng lupa. Katabi ko sa higaan ang hubo’t hubad na diyosa ng kagandahan na kanina lang ay kinantot ko. Nakayakap sa akin na para bang ayaw akong pakawalan.
Hinaplos ko ang kanyang makinis na braso na may mga balahibong parang sa bata. Pababa sa kanyang makurbang balakang at nanatili sa kanyang malantik na baywang. sexy mo honey bulong ko sa kanya sabay halik sa kanyang pisngi at napangiti siya pero nakapikit pa rin.
“Ang hapdi ng pekpek ko bastos ka kasi. Hala ka, binutas mo na ang pekpek ko hindi kana makakawala pa sa akin.” Sabi nito sa akin na lalong hinigpitan ang yakap sa aking braso.
“Hindi na kita pakakawalan pa promise.” Sagot ko sa kanya at natulog kaming magkayakap at may ngiti sa mga labi.
Pareho kaming hindi nakapasok kinabukasan ni Joan dahil tanghali na ng kami’y magising. Tumawag na lang ako sa trabaho ko at ibinilin ko sa foreman na kailangan nilang mag- overtime at unahin nila ang buhangin para sa gagawing hallowblocks.
Nagbonding sa buong maghapon ang nanay ko at si Joan at halos bihira nila akong mapansin. Hindi ko alam kong anu- anong mga pinag- uusapan nila pero parang hindi sila nauubusan na minsan ay nagtatawanan pa at nakatingin sa akin. Gusto ko sanang maiinis pero pinabayaan ko na lang. natulog na lang ako at hapon na ng akoy gisingin ni Joan at nagpapahatid sa akin.
“Mas gusto mo yatang kasama ang nanay ko bakit hindi ka sa kanya magpahatid.” Kunwaring tampo ko sa kanya sabay talukbong ulit ng kumot.
“Hindi daw kasi siya marunong magmotor kaya ikaw na lang. Ito talaga nanay mo kaya yun.” Sagot naman nito sa akin na parang wala lang.
“Joke lang yon. Ano kumusta na ito hindi na ba masakit?” Tanong ko sa kanya sabay dakot sa kanyang matambok na pekpek.
“He, tumigil ka kailangan ko ng umuwi dahil kailangan kong pumasok bukas. Next time lover boy dahil masakit pa siya kapag umiihi nga ako mahapdi siya eh.” Sabi niya sa akin.
Hapon na rin ng ihatid ko siya sa kanila at inabutan namin doon ang nanay at ate niya na nag- iiyakan habang magkayakap. Kaya nagpaalam na rin kaagad ako para hindi na ma- spoil ang moment nila. Masaya ako dahil nakapiling ko si Joan at siyempre dahil okay na rin si Novy sa mama niya.
Nandoon ulit si Rhea sa bahay pagbalik ko at niyayaya niya akong pumasyal daw kina Arlene dahil nagyayaya daw ito sa munting salu- salo sa kanila. Parang welcome party daw yata pero kaunti lang ang bisita. Pinaunlakan ko naman dahil wala naman akong gagawin at halos kalahating araw akong nakatulog kanina.
Pagdating namin doon ay wala namang ibang taong dumating kundi kami lang ni Rhea. Kami lang daw talaga ng in- invite niya kasi kami lang naman ang close niya sa lugar na ito.
Halos walang ipinagbago sa hitsura niya. Iyon pa rin yong dating Arlene na minahal ko. Maganda, sexy at kaakit- akit pa rin talaga siya sayang nga lang at iniwan niya ako noon ng hindi man lang nagpaalam. Sayang din dahil may iba ng tinitibok ang puso ko.
“Sorry ha, kung bigla akong nawala noon.” Nagulat ako ng may biglang magsalita sa likod ko. Nakaupo kasi ako sa labas ng bahay nila dahil nabobore ako sa usapan nila sa loob.
“Arlene, ikaw pala. Kumusta kana?” Sabi ko sa kanya.
“Okay lang naman, heto nandito na naman ulit kami. Ikaw kumusta ka na.” Sabi naman niya sa akin tapos tumabi sa kinauupuan ko.
“Okay lang din. Tagal mong nawala ah. Buti naisipan niyong bumalik dito?” Sabi ko naman.
“Oo nga eh, kita ko nga masaya ka na ngayon. Unlike sa akin malungkot pa rin, like four years ago na yatang malungkot ako simula noong iwanan ko yong lalaking mahal ko at pagbalik ko may mahal na siyang iba.” Sabi niya tapos ginagap niya ang aking kaliwang kamay at hinaplos ang aking pisngi.
Matagal na panahon ko rin namang kinimkim ang sama ng loob ko kay Arlene. Naantig ang damdamin ko sa kanyang sinabing dahilan kong bakit biglaan silang umalis. Naaksidente raw ang papa niya at na- comatose ito. Matagal itong namalagi sa ospital at naubos lahat ng ipon nila at nabaon sila sa utang pero namatay din naman. Kailangan niyang magtrabaho para mabuhay ang kanyang pamilya. Tatlo daw silang magkakapatid ang ate Josie niya, siya at ang bunsong si Jona. Dinibdib ng mama nila ang nangyari sa papa nila kaya nawala ito sa kanyang sarili at kelan lang din naman ito nakarekober.
Kinailangan din daw nilang huminto sa pag- aaral dahil hinihingi ng tadhana hanggang hindi na nga sila nakapag- aral pa ng kanyang ate. Kung anu-anong trabaho ang pinasok niya hanggang makapag- abroad ang ate niya at sumunod rin siya hanggang unti- unti nilang nabayaran ang mga utang nila at napag- aral nila ang bunso nilang kapatid na ngayon daw ay graduating na sa college.
“Mahirap sa abroad, minsan hindi ako pinapakain ng amo ko at ang nagpapalakas lang ng loob ko ay ikaw. Umasa akong tayo parin pagbalik ko pero hindi na nga pala pwede. Hindi kita sinisisi dahil nawala nga ako ang tanging consolation ko na lang ay atleast masaya ka na ngayon.”
“Sorry Arlene hindi ko alam, kung sana nalaman ko, di sana…”
“No, okay lang wala kang kasalanan at hindi kita sinisisi. Nagbakasyon lang ako after two months babalik na rin ako sa Hongkong.”
………
“Eh bakit hindi man lang sumulat ng nalaman mo ang sitwasyon niya?” Tanong ni Rhea sa akin kinabukasan ng ikuwento ko ang talagang nangyari kay Arlene.
“Ayaw daw niyang mag- alala ako at baka maapektuhan ang pag- aaral ko. For goodness sake kahit na sana karapatan ko pa ring malaman ang sitwasyon niya at ibinitin niya ako sa balag ng alanganin. Tapos ngayon heto siya, shet, Rhea naman mahal ko si Joan pero mahal ko pa rin hanggang ngayon si Arlene.” Galit kong sabi kay Rhea.
“Tanga ka talaga bakit sa akin ka nagagalit at bakit sa akin mo sinasabi yan? Ayusin mo ang buhay mo Weng uupakan talaga kita kapag lalapit- lapit ka sa akin na hihingi ng tulong sa problema mo. Mag- decide ka at magpakalalaki ka.” Sagot nito sa akin.
“May nangyari na sa amin ni Joan.” Sabi ko sa kanya.
“Ummm, tarantado tapos maguguluhan ka pa di si Joan ang piliin mo dahil may pananagutan ka na sa kanya. Saka parang kailan mo lang sinabi na sure ka na kay Joan?” Sagot nito sabay sapak sa dibdib ko.
“Hindi naman ako naguguluhan naaawa lang ako siguro sa kalagayan ni Arlene. Kahit papaano may pinagsamahan naman kami at plano ko ng pakasalan si Joan. Saka ang sakit mong manuntok para kang lalake.” Sagot ko sa kanya at tinawanan lang niya ako.
“Hehehe, kapatid pala ni Arlene si Josie yong crush mo noon. Sinabi niya sa akin kanina. Tara sa Santiago kain tayo sa Jollibee ilibre mo ako.” Sabi nito at nagulat talaga ako sa sinabi niyang kapatid ni Arlene si Josie na first crush ko.
Sinabi rin naman ni Arlene sa akin kahapon yon pero bakit hindi ko naisip agad na magka- apelyedo nga pala sila at magkahawig. No wonder kung bakit agad akong na- attract kay Arlene noon kasi nga hawig sila ng ate niya na unang nagpatibok ng puso ko.
Anyway, I already made up my mind at kahit papaano naliwanagan na rin ako sa nangyari sa amin ni Arlene. Hiling ko na lang na sana makamove- on na siya at mahanap niya ang lalaking magmamahal sa kanya ng higit kaysa a pagmamahal ko sa kanya dahil ako ay naka move- on na at nahanap ko na ang babaeng mamahalin ko at magmamahal sa akin.
“Tanga ka rin no may pasok ako at ang layo ng Santiago City dito na lang tayo kumain mas masarap ang luto ni nanay. Teka bakit nga pala hindi ka naka- uniform, hindi ka papasok no?” Sabi ko kay Rhea dahil kahapon lang ay hindi ako nakapasok at marami akong dapat asikasuhin sa quarry.
“Hello, holiday ngayon at walang pasok. Hay naku, Weng nakita mo lang si Arlene pati araw nakalimutan mo na rin.” Sagot nito sa akin at napatapik pa sa noo.
So ganun na nga ang nangyari, nagpunta kami ng Santiago City ni Rhea para lang kumain sa jollibee. Tinawagan ko si Joan at sinabi kong pupunta kami ni Rhea doon at hintayin na lamang niya kami sa jollibee. Alas otso na ng dumating kami ni Rhea at nandoon na si Joan naghihintay sa amin kasama ang ate niya na agad din namang umalis pagdating namin. Sinamahan lang daw niya si Joan doon habang hinihintay kami at may kailangan daw itong asikasuhin.
“Malapit ng magflight si ate dahil may bisa na daw siya. Tinawagan siya ng agency kahapon at pinaghahanda na siya.” Paliwanag ni Joan sa amin dahil nagmamadali kasing umalis ang ate niya.
Ewan ko pero parang iniiwasan lang yata niya ako kasi ni hindi man lang tumingin sa akin. Nahihiya siguro pero dapat naman hindi ganun dahil nag- usap naman na kami at nagkaliwanagan.
Pagkatapos naming kumain ay naglibot kami at sinamahan si Rhea na bumili ng kung anu- ano lang naman. Nababagot na ako pero si Joan ay enjoy din naman na bumibili at tumitingin na rin ng kung anu- ano lang. Hanggang sa magkita si Joan at ang kaibigan niya daw na parang pamilyar ang mukha sa akin.
“Oh, hon si Jona Villacarlos nga pala kaibigan ko, Jona si Ruel boyfriend ko at si Rhea kaibigan namin.” Maiksing pakilala ni Joan sa amin.
“Kaanu- ano mo si Arlene at si Josie Villacarlos?” Tanong ni Rhea sa kanya na alam kong tinanong niya iyon para sa akin hindi dahil sa curious siyang malaman. Ganun ka sensitive si Rhea pagdating sa akin at ganun din naman ako sa kanya. Ayaw naming malagay kami sa alanganin kaya nga alam naming makiramdam sa sitwasyon. Kaya siguro magkaibigan kami dahil doon, nagkakaunawaan kami sa halos lahat ng bagay.
“Ay kilala niyo pala sila, mga ate ko yon.” Sabi nito habang nakikipagkamay sa amin at ng ako na ang kanyang kamayan ay parang kilala daw niya ako.
“Classmate namin dati si Arlene at si Josie ay sa school din namin nag- aral, sa St. Patrick University.” Paliwanag ni Rhea ulit sa kanya.
“Ah, oo pero sandali lang silang nag- aral doon ah, si Ate Josie dalawang taon, tapos si Ate Arlene dalawang buwan yata dahil namatay ang father ko kaya napilitan kaming huminto at magtrabaho sila sa ibang bansa. Teka nandito si ate Arlene kasama ko siya ngayon dumating ako kanina from tuguegarao at dito kami dumiretso para mamasyal total walang pasok dahil holiday.” Mahabang paliwanag nito sa amin.
Napilitan kaming pumunta sa chowking para kumain ng lunch ng dumating nga si Arlene at magyaya ito sa chowking na nagustuhan naman ni Joan dahil matagal silang hindi nagkita ni Jona at gusto rin ni Rhea dahil matagal na daw silang hindi nagkita ng chowking equals para akong alalay nila na sunod na lang ng sunod sa kanila at parang hindi nila nakikita.
Buti pa si Jona at naalala niya akong bigyan ng pagkain dahil sa kabilang table ako umupo dahil pang- apatan yong inupuan nila at sinaluhan ako doon. Iyong bestfriend ko, girlfriend ko at ex ko ni hindi ako naalala at nabubwisit ako pero ganun talaga kapag umiral ang bunganga ng mga babae, wala na.
“Ikaw yong nasa picture sa wallet ni ate ko ano?” Tanong ni Jona sa akin ng lumipat siya sa table ko habang panay ang daldalan ng tatlo sa kabilang table.
“Oo yata.” Yun lang ang tanging naisagot ko sa kanya dahil hindi ko naman talaga alam kong anong isasagot ko.
“Ikaw nga, lagi kang ibinibida sa akin ni ate eh, kahit noong nasa abroad siya kapag tumatawag ikaw ang laging sinasabi. At alam mo totoo yong mga sinabi niya about sayo.” Sabi nito sa akin.
Napakaganda ni Jona, infact mas maganda siya sa tatlong babae sa kabilang table na masayang nagkukwentuhan ng kung anu- ano. Sa kanilang apat ay siya lang ang simple ang suot pero mas nangingibabaw parin ang kanyang ganda. Masaya siyang kausap at naaaliw ako sa kanya. Ang ganda niyang tignan kapag nagsasalita siya at lumalabas ang mapuputi at pantay- pantay niyang mga ngipin.
“Ilang taon ka na?” Tanong ko sa kanya dahil curious akong malaman kung paano sila naging magkaibigan ni Joan samantalang nag- aaral pa siya at si Joan ay nagtatrabaho na.
“Twenty- three na ako magkaklase kami noon ni Joan ng first year hanggang second year pero nahinto ako dahil sa nangyari kay papa. Nahihiya nga ako eh kasi lahat ng mga kaklase ko noon may trabaho na samantalang ako nag- aaral parin.”
“Okay lang yan wala naman sa edad ang pag- aaral diba at saka tignan mo malapit ka nang grumadwet.” Sagot ko naman sa kanya.
“Naging close kami ni Joan dahil sa pangalan namin na laging napagpapalit ng mga instructor namin. Matagal na ba kayo ni Joan?” tanong niya sa akin na parang nagtataka.
“Ah, mahigit one month pa lang bale kailan lang kasi kami nagkakilala.” Sagot ko sa kanya.
“Di wala na kayo ni ate?” Tanong ulit nito sa akin.
“Parang ganun na nga, hindi ko kasi alam kung ano ang nangyari sa inyo eh. Alam mo kasi bigla na lang umalis ang ate mo ng hindi nagpaalam sa akin. Actually naghintay ako ng apat na taon, umasa ako ganun, pero nakilala ko si Joan and yon na, alam mo na, nainlove. Sorry ha, huwag naman sanang sumama ang loob mo sa akin dahil doon.” Sagot ko sa kanya.
“Naku hindi, ganun talaga eh, saka hindi mo naman kasalanan at isa pa lalake ka tapos naghintay ka ng ganun katagal, wow, minahal mo talaga ang ate ko.” Sabi nito.
Kung kanina ay bagut na bagot ako pero nag- enjoy na rin ako kalaunan dahil kay Jona. Sa halos maghapon na pamamasyal namin ay si Jona ang nakasama ko sa halip na si Joan. Ewan ko pero parang nakatagpo ng kaibigan ang tatlo at parang ayaw ng maghiwalay at hindi nila namalayan na nakahiwalay na kami ni Jona.
Pumunta kaming dalawa sa isang music store at namimili siya ng gitara. Pareho naming hilig ang music kaya ng makita namin ang store ay pumasok kami at naaaliw sa amin yong nagtitinda na ang akala niya ay magsyota kami. Hindi naman sinagot ni Jona yon bagkus ngumiti lang siya kaya hindi ko na rin sinagot.
Matagal kami sa loob ng store dahil mahirap pumili ng magandang klase dahil marami silang display. Nakabili kami ng tig- isa kami ni Jona, magkapareho yong binili namin, remembrance daw na nagkakilala kami sabi niya sa akin.
Naiwan ako kina Joan ng hapon na iyon dahil sumabay na si Rhea sa magkapatid at kailangan ko pang ihatid si Joan sa kanila. Pagdating namin sa kanila ay nandoon ang ate at mama niya na nag- eempake ng mga damit sa isang malaking bag. Kailangan na daw lumuwas sa maynila si Ate Novy dahil may training daw tapos PDOS at baka daw diretso na siyang magflight after ng PDOS niya. Ang nangyari ay umuwi ako dahil family time nila yon.
Nagso- sorry sa akin si Joan pero naiintindihan ko naman kaya okay lang sa akin. Kanina nga hindi niya ako naalala okay lang, buti na lang nandoon si Jona. Si Jona na hanggang ngayon ay nasa isipan ko pa rin ang magandang ngiti niya pati na rin ang pabango niya na nakadikit na yata sa ilong ko.
itutuloy....
No comments:
Post a Comment