by shane317
Chapter 2.2
Medyo late akong gumising kinabukasan dahil siguro sa puyat ko ng nagdaang dalawang gabi. Agad akong pumunta sa cottage kung saan nandoon ang mga kasama namin. Hindi ko sila mahagilap kayat naghanap na lang ako ng makakain dahil gutom na ko.
“Napuyat ka yata kagabi? Bigla kang naglaho eh, kasama mo si Vivian?” Nagulat ako ng biglang may magsalita sa likod ko. Isang magandang dalaga na nakasuot ng maiksing shorts at fit na sando. Litaw na litaw ang kanyang kaseksihan na lalong nagpatingkad ng kanyang pagiging mestiza.
“Hi, good morning ganda.” Ang ganting sagot ko sa kanya na nagpataas ng kanyang kilay at parang napansin kong namula ang kanyang makinis na pisngi. Ewan ko kung sadyang rosy check siya pero tama ba ang aking nabanaag sa kanyang itsura. Parang may pagka-kiyeme sya sa aking palagay.
“Salamat, pero matagal ko ng alam yan. Si Vivian, umuwi na sinundo siya kanina ng boyfriend niya. Saan kayo nagpunta kagabi? Bigla kayong naglaho eh. Nakikita ko kayong nakaupo sa aplaya tapos bigla na lang nawala kayo. Hay, mga lalake talaga naman oo.” Tuloy-tuloy na palatak niya sa akin habang may kung anong ginagawa sa lababo.
Nakita pala niya kami kagabi. Sa totoo lang mas attracted ako dito kay Joan. Hindi parang gusto ko siya, gustung-gusto actually. Ang ganda niya, ang seksi niya kaya lang ayaw siya ni Rhea para sa akin. Shit, bakit ba isinasaalang-alang ko ang gusto ni Rhea. Paano naman ang gusto ko at saka yong gusto naman niya eh daig pa ang porn star kung makakantot. Peke, nagtatago sa Maria Clara image na sa katunayan eh para namang Maria Ozawa.
“Heto magkape ka muna, iinitin ko lang itong ulam. Pasalamat ka at naisip kita kanina kundi hindi ka kakain. Naku sa sobrang harabas ng mga yon kung kumain.” Sabi ulit ni Joan habang inaabot sa akin ang isang tasa ng kape.
“Salamat ha, pero Joan, bakit?” Tanong ko sa kanya ayaw kong mag-assume baka magkamali ako. Masaya ang puso ko sa nararamdaman kong ito ngayon. Pero ayaw ko ngang umasa dahil hindi pa naman kami magkakilala bukod sa aming mga pangalan.
Isa lang ang alam ko sa babaeng ito, maharot. Hindi kaya playgirl ito? Kung si Vivian ay matindi, mas hamak siguro ito. Baka ito na ang ina ng kalandian. Sayang parang mahal ko pa naman yata siya. Bibihira akong magkagusto sa babae actually sa edad kong ito pang-apat pa lang siya sa mga nagustuhan kong babae. Si Josie na classmate ko noon na ni hindi ko man lang nasabi sa kanya at hindi ko rin alam kong nasaang lupalop na ng mundo, si ate Novy may asawa na at nakantot ko siya ng wala pa yatang limang minuto, si Arlene na naging gf ko ng ilang panahon lang na bigla na lang naglaho at heto nga si Joan na kahapon ko lang nakilala, na bagamat gusto ko siya ay naharang agad ni Rhea dahil malandi nga raw ito at nakikita naman kasi sa kilos niya.
Si Vivian naman na gusto niya at nakantot ko kagabi lang ay sinundo na raw ng bf niya na ayon sa pagkakasabi niya sa akin kagabi e wala daw siyang boyfriend, eh, hindi ko naman gusto. Attracted ako sa ganda niya at nakantot ko naman siya. Yon lang, tapos, libog lang, at lumipas na yon pagkagising ko kaninang umaga. Ni hindi ko nga siya hinanap pagkagising ko kung hindi lang pinaalala ni Joan.
“Anong bakit?” tanong sa akin ni Joan habang nakita kong nagsasandok siya ng kanin.
“Bakit mo ito ginagawa sa akin? I mean, kahapon lang tayo nagkakilala, pero ang bait mo sa akin.” Balik tanong ko sa kanya habang inaabot niya sa akin ang kanin at nanguha ng dalawang pinggan sa lalagyan.
“Crush kita.” Walang kagatol-gatol na sabi niya sa akin habang nagsasandok naman siya ngayon ng ulam. “At nagugutom din ako, hindi pa ako nag-almusal, gusto kitang kasabay kumain. Hindi ka kasi nakisabay sa akin kahapon dahil may iba kang sinabayan.”
Wow, prangka, maharot at maganda. Nakakainis itong babaeng ito, parang ang dali lang niyang sabihin ang mga bagay na ganun sa lalake samantalang ako kailangan pang praktisin bago ko masabi ang nararamdaman ko sa isang babae, kesehodang mahal na mahal ko pa.
Naupo na lang ako habang pinapanood ko siyang kumilos. Maliksi, at parang alam niya ang kanyang ginagawa bagamat makinis siya at parang pang mayaman ang kutis niya alam kong sanay gumawa ang babaeng ito.
“Hindi mo ba ako gusto dahil malandi ako? Ayaw mo ba akong subukan? Malay mo compatible tayo. Ano, hindi ba ako maganda sa paningin mo?” Sunud-sunod na tanong niya sa akin habang naglalagay ng kanin sa pinggang hawak ko. At talagang pinagsilbihan pa niya ako. Nililigawan ba niya ako?
“Nililigawan mo ba ako?” Hindi ko alam kung bakit lumabas sa bibig ko ang nasa isip ko lang kanina.
“Hindi, prangka lang ako, mas gusto kong ikaw ang manligaw sa akin. Promise hindi kita pahihirapan.” Sagot niya sa tanong kong hindi naman dapat itanong sa isang dalaga.
Parang tambol tuloy ang dibdib ko dahil sa kabang nararamdaman ko. Bakit ba nai-intimidate ako pagdating sa mga ganitong pagkakataon. Hindi ko mahagilap ang dila ko at pakiramdam ko namumula ang pisngi ko sa pangyayari.
Naging masaya naman ang aming agahan at nalaman ko kung taga saan siya. Tuguegarao City, Cagayan. Pero nasa Santiago City ang trabaho niya. Bookkeeper siya sa Wellington isang malaking tindahan ng mga Construction Products na nagsu-supply ng mga materyales sa mga karatig bayan at pati na rin sa probinsya ng Kalinga at Cagayan. Sa pagkakaalam ko sila din ang supplyer namin.
Ganun daw siya kumilos, maharot, pero sa totoo lang daw eh wala naman siyang boyfriend at naghahanap pa daw siya.
“Karamihan kasi sa mga nakikilala ko eh puro mapagsamantala sila. Ikaw nga lang ang parang hindi interesado sa akin kahapon eh.” Sabi niya sa akin habang naglalagay muli ng kanin sa plato ko.
“Hindi naman sa ganun kaya lang, nakita mo naman ang ginawa ng bestfriend ko kahapon di ba. And speaking of the devil, here she comes.”Sagot ko sa kanya ng makita kong papalapit sa cottage si Rhea.
“Hi, to both of you. Anong meron at parang seryoso kayong dalawa dito.” Bati niya sa amin bago humalik sa pisngi ko.
“Kanin at ulam. Pinagsilbihan ako ni Joan at sinamahan dahil ang bestfriend kong nanghila sa akin sa picnic na ito ay nag-eenjoy sa paglangoy at pinabayaan ako.” Sagot ko sa kanya habang nakatingin ako kay Joan na pangiti-ngiti lang.
Napakatamis niyang ngumiti at parang matutunaw yata ako sa mga titig niyang tumatagos sa aking puso at bumubulong ng ibigin mo siya.
“Asus, bakit kaba kasi tinanghali ng gising, eh ang sarap maligo sa dagat. Bilisan niyo na jan at join tayo doon. Iinom lang ako at babalik na ako doon.” Sabi niya sa akin habang kumekendeng na naglakad palayo sa amin. Naka one piece bathing suit siya na nagpalitaw ng kanyang kaseksihan.
Seksi talaga si Rhea, marami na rin siyang naging boyfriend kaya lang e walang tumatagal. Ewan ko ba akala yata nila eh kami. Pero ni hindi sumagi sa isip ko ang mga bagay na iyon at ng tanungin ko naman si Rhea ang sagot niya sa akin, ‘yakksss kadiri ka’.
“Tara na, ligo tayo ang lansa ng amoy mo, hihihi.” Bulong sa akin ni Joan habang hatak sa akin at naglakad kaming magkahawak kamay patungo sa dalampasigan.
Masarap pala ang pakiramdam ng ganito, parang huli kong naramdaman ito noon kay Arlene. Feeling ko tuloy kami na ni Joan.
"Hindi ka na ba magbibihis? I mean yan na ba ang panligo mo?” tanong ko sa kanya dahil nakikita kong naka-bathing suit silang lahat pero siya ay naka maikling short at sando lang.
Anak ng putakti, hindi ako sinagot bagkus hinubad niya ang suot niyang sando habang tumatakbo sabay abot sa akin nito. Parang gustong lumuwa ng mga mata ko sa ganda ng kanyang katawan at kinis ng kanyang napakaputing kutis. Tapos sandali siyang huminto upang hubarin naman ang kanyang suot na shorts at whow, hindi ko maiwasang hindi siya pagmasdan mula ulo hanggang sa kanyang mamula-mulang mga sakong. Bagay na bagay sa kanya ang two piece swim suit na kulay blue.
“Balik na lang kaya tayo at wag na lang tayong maligo. Pinagtitinginan ka na nila eh.” Para kasi akong nakadama ng selos ng mapansin kong nakatingin na lahat sa kanya ang mga tao sa beach na iyon mapababae, lalake o kahit mga bata.
Gusto ko sana siyang balutin ng kumot upang maitago mula sa mga matang nagnanasa sa kanyang mala-diyosang kagandahan.
“Hayaan mo silang tumingin, maglaway sila hindi nila ako matitikman.” Sagot niya sa akin sabay abot din ng kanyang hinubad na shorts.
Hindi ko siya hiniwalayan sa buong araw na iyon kahit noong nakabihis na siya. Parang gusto ko siyang protektahan lagi o mas tamang sabihin na parang ayaw kong may ibang lalakeng kumausap sa kanya kahit tumingin man lamang. Buti na lang at ako lang guwapo sa lahat ng mga lalake sa lugar at oras na iyon .
“Depensang Jaworski tayo ah. Ingat ka jan, huwag na huwag mo akong maidadamay pag nagkaproblema ka jan babatukan lang kita.” Biglang sabi ni Rhea sa akin ng hindi ko namamalayan at nasa likod ko na pala siya habang sinusubaybayan ko ng tingin si Joan na kumukuha ng punch.
“Naman, sa halip na tulungan at palakasin ang loob ko tinakot mo pa ako. Parang gusto ko na ngang mag-asawa sa lagay nayan eh.” Sagot ko naman sa kanya.
“Pinapaalala….”
“Tutulungan mo ako o sesermunan mo ako?” biglang putol ko sa dapat sanang sasabihin niya.
“Okay, tutulungan kita sir tiyakin mo lang sa sarili mo na hindi ka…”
“Oo na anu man yan sige na sigurado ako mahal ko siya bestfriend.” Agaw ko na naman sa dapat na sasabihin niya.
Kinagabihan ay gumawa ako ng paraan para masolo ko si Joan. Natatakot kasi akong magkahiwalay kami ng hindi man lang ako nakaka first base sa kanya. Matindi talaga ang tama ko naman o. pagkatapos naming kumain ay niyaya ko siyang maglakad-lakad sa dalampasigan at agad naman siyang sumama sa akin.
“Dito kayo nakaupo ni Vivian kagabi diba?” Tanong niya sa akin ng umabot kami sa dalampasigan sa mismong inupuan namin ni Vivian kagabi.
“Oo, nakita mo pala talaga kami. Nakakahiya tuloy sayo baka sabihin mo chicboy ako.” Sagot ko naman sa kanya.
“Bakit hindi ba? E kita naman sa hitsura mo na marami kang chic. Sa guapo mong yan tiyak kong hindi ka nawawalan ng babae.” Sabi niya sa akin na kung totoo lang sana di mabuti kaso hindi totoo. Minsan pa lang akong nagka girlfriend sa edad kong ito.
“Chicboy? Pwede sa chic pwede sa boy hindi kaya.” Biro ko sa kanya at grabe ang tawa niya nahampas pa niya ako sa braso.
“Sa totoo lang minsan pa lang akong nagka-girlfriend ng tunay.” Medyo nahihiya kong amin sa kanya at nakayuko pa ako.
“Owsss? Sinungaling, hindi ako naniniwala sayo sa guwapo mong yan babae pa ang maghahabol sayo.” Sagot niya sa akin.
“Totoo, seryoso ako Joan, maniwala ka sana.” Sabi ko na lamang sa kanya kahit nakakahiya sanang sabihin pero nandito na ako nasukol na ako kumbaga so aminin na lang.
Hindi ko rin naman alam kung bakit nasabi ko sa kanya to. Siguro nga dahil may tiwala ako sa kanya at gustong maging open ang buhay ko sa kanya.
“Pwede ba kitang maging girlfriend Joan? Hindi ko alam kung paano kita liligawan kasi mahina ako pagdating sa ganyang bagay pero gagawin ko.” Seryoso kong sabi sa kanya.
Shit napaka- lame ko naman, bobo mo talaga Weng. Napakahirap ng ganitong walang praktis sa panliligaw eh. Bakit ba kasi napakatorpe mo Ruel ka.
“Okay, nagsisimula kanaba niyan?” Tanong niya sa akin na hindi ko alam kung paano ko sasagutin dahil lalo akong kinabahan sa tanong niyang may kasamang pagtitig sa mukha ko na bagamat liwanag lamang ng buwan ang tumatanglaw sa amin ay sapat upang maaninag ang damdamin ng iyong kaharap.
Pero ako hindi ko alam kung ano ang damdamin ni Joan sa mga sandaling ito. Hindi ako marunong nito. Ang piping dalangin ko lamang ay sana may katugon na parehong damdamin ang aking nararamdaman sa kanya.
Dahan- dahan kong kinapa ang kamay niya at hinawakan ko ito sabay titig sa kanyang mga mata na puno ng pagsusumamo at pag-ibig. Nais kong sabihin kung gaano ko siya kamahal kahit sa sandaling panahon pa lamang ng aming pagkakakilala ngunit parang naumid ang aking mga dila ng matitigan ko ang kanyang mapupulang mga labi na parang nangangako ng isang libo’t isang kaligayahan.
Dahan- dahan kong inilapait ang aking mukha sa kanyang mukha upang gawaran siya ng masuyong halik. Nanginginig ako habang palapit ng palapit ang aming mga labi na hindi ko naman naramdaman kagabi noong kahalikan ko si Vivian. Parang napakatagal at napakalayo ng aming pagitan kung bakit ayaw magtagpo ng aming mga labi. Hanggang sa wakas ay naramdaman ko na lamang na magkahinang na ang aming mga labi at ninanamnam ko na ang lambot at sarap ng kanyang mabangong bibig.
Nakatikom ang kanyang labi at hinahayaan niya akong gagarin ito parang nanginginig siya ng akin siyang yakapin upang mahalikan ko siya ng mabuti. Sinubukan kung buksan ang kanyang bibig pero ayaw. Tumutugon siya sa halik ko ngunit nakatikom parin ito.
“Sorry hindi ako marunong ngayon lang ako nahalikan sa bibig.” Sabi niya sa akin habang nakayoko pagkatapos naming magbitaw para sumagap ng hangin.
“Pero, diba…”
“Liberated ako? Malandi ako? Yon kasi ang pagkakakilala ng mga tao sa akin kaya pinanindigan ko na lang saka depensa ko lang yon para hindi ako magmukhang naive. Nasasaktan ako noong una pero noong tumagal ay nasanay na rin ako. Tuloy hindi ako nagkaboyfriend dahil doon. Walang magulang o kapatid ng mga binata sa amin na magkagusto sa akin para sa kanilang anak o kapatid dahil nga malandi ako. So what maglaway sila hindi nila ako matitikman. Karamihan naman ng mga nakikilala ko ang gusto lang ay makasex ako dahil ang akala nila palaban ako, hmm kung alam lang nila. Ikaw pa lang ang nagtrato sa akin ng ganito at sana hindi ako magsisi.” Mahabang paliwanag niya na bagamat kulang para sa akin ay hinayaan ko na lang. Bahala na ang panahong magpaliwanag lahat sa akin para maunawaan ko ng lubusan.
Hindi mo nga naman pwedeng i-judge ang isang bagay base sa nakikita mo lamang. Minsan kase may mga bagay na nakikita natin pero hindi pala iyon ang totoo, abstract. Halimbawa na lamang si Vivian at si Joan. Hay naku ewan, ang alam ko lang kailangan ako ni Joan sa buhay niya kung paanong kailangan ko din siya.
“Praktis pa tayo para matuto.” Sabi ko sa kanya sabay lapat ng aking labi sa kanyang mga labi.
Madali naman niyang natutunan kung paano tumugon sa halik ko, siyempre. At for the record, napakasarap niyang halikan ibang- iba ang dating, parang langit. Ganito yata talaga pag mahal mo ang isang tao. O kapag malinis ang intensyon mo sa kanya at may halong pagpapahalaga at pag-ibig.
Sa lahat ng pag-aaya sa akin ni Rhea, ito ang pinakagusto ko sa lahat dahil ramdam ko at alam ng puso ko na dito ko nakita ang babaeng mamahalin ko ng habang buhay.
itutuloy....
No comments:
Post a Comment